Wandelen en ontspannen met een hond.
Hij heet Job en verblijft sinds een kleine week in het asiel van Rotterdam. Op straat gevonden en nu in afwachting of zijn baas zich zal melden. Hij ziet er gelukkig goed uit voor zijn leeftijd deze leuke Jack Russell.
Als ik hem zie in zijn kennel weet ik direct dat we het goed met elkaar kunnen vinden. Hij wil aandacht en naar buiten. Nou, dat treft want dat is precies wat ik vandaag met hem ga doen. We gaan er samen een heerlijke dag van maken. Eerst gaan we een flink eind wandelen. Hij loopt parmantig iets voor me uit en maakt regelmatig oogcontact. Ik praat met hem en af en toe stoppen we even voor een kroel.
Dan is het tijd voor de lunch. Hij is voor het eerst bij mij in huis en na wat rond snuffelen heeft hij al gauw de fijne bank gevonden. Ook hij krijgt een boterhammetje en valt daarna innig tevreden naast me in slaap.
Na het hondenslaapje is er nog wat tijd om te spelen en te kroelen. Hij vindt het heerlijk om op zijn rug in mijn armen te liggen terwijl ik hem op zijn buikje aai. Zijn staart zegt: “nooit meer ophouden!”.
Ik heb afgesproken dat hij rond 17.00 weer terug is in het asiel. Altijd een vervelend moment om afscheid te nemen. Wie weet neem ik hem nog een paar keer mee totdat zijn baas terugkomt of totdat hij een nieuwe baas heeft.
Met deze eenvoudige activiteit heb ik een aantal vliegen in één klap gevangen. De hond heeft genoten van zijn vrijheid en het liefdevolle contact. En ik? Ik heb gewandeld in de natuur, ik heb mijn volle aandacht gericht op het hondenventje met als gevolg dat ik ontspannen in het nu ben. Ik heb genoten van zijn liefdevolle contact en zijn vertrouwen in mij.
Onbedoeld heeft dit vrijwilligerswerk een aantal overeenkomsten met mijn wandelreizen in Marokko. Eén ervan is natuurlijk het wandelen.
En in de eerste plaats word ik van beide blij!